6.5

Review: ​GreedFall II: The Dying World

Verhaal:
GreedFall II: The Dying World speelt zich al drie jaar voor de gebeurtenissen van de eerste game en biedt een frisse invalshoek door je in de huid te laten kruipen van een inheemse bewoner. Deze switch is aangenaam en voegt meer laag toe aan de personele thema's als kolonialisme en culturele clashes. De hoofdmissie en Zijmissies zijn goed uitgewerkt en voorzien de speler met interessante keuzes die echte consequenties hebben. De dialogen zijn over het algemeen goed geschreven, maar er zijn wel momenten dat de pacing iets vertraagt. Het blijft een feit dat het verhaal een van de sterkste elementen van de game is.

Graphics:
Op visueel niveau biedt de game een rijke, meeslepende wereld met een hoge mate van diversiteit tussen regio's. De bossen, steden en kustgebieden zijn allemaal artistiek mooi en intrigerend. Het gebruik van kleur en omgeving draagt aanzienlijk bij aan de fantasierijke wereld. Helaas wordt dit indrukwekkende beeld enigszins overschaduwd door technische problemen zoals textuur pop-ins, drops in frame rate en af en toe stotterende animaties. Vooral in drukke scenes kan de framerate zeer onstabiel zijn, wat de onderdompeling tenietdoet. Met wat optimalisatie zou het gevoel van de game werkelijk ongeëvenaard zijn.

Besturing:
In vergelijking met het origineel is de besturing van het spel aangepast. Waar GreedFall bekendstond om zijn dynamische gevechtssystemen, kiest dit deel voor een real-time gevechtssysteem met een pauze functie, wat doet denken aan klassieke RPG's. Hoewel het strategische opties mogelijk maakt, voelt het nog steeds vrij stug aan. Animaties hebben geen vrijheid en inputreacties zijn soms vertragend. Daarnaast komt onderbreking van de ervaring door bugs of haperingen vaak voor, wat heel frustrerend is. Als dit systeem verder wordt gepolijst, kan het een sterk punt worden, maar voorlopig maakt het een zeer wisselende indruk.

Gebieden:
GreedFall II heeft een sfeervolle, variërende wereld. De speler reist naar nieuwe gebieden zoals de stad Olima, de mysterieuze bossen, en de ruige kustgebieden, die visueel en verhalend uniek zijn. Al deze gebieden nodigen uit tot bezoeken, verkenning, en het voltooien van zijmissies met interessante personages. Door hun veelzijdigheid, verschillende cultuur, en geschiedenis ervaart men de wereld als extreem levendig en doordacht. De geschiedenis achter de wereld is uitgebreid en dóór de wereld zelf, omgevingsverhalen en andere elementen, te ontdekken. De wereldopbouw en de lore van deze game draagt in sterke mate bij aan de sfeer en het gevoel van avontuur.

Soundtrack:
Muziek van Derivière is een van de sterkste aspecten van De Game. In tegenstelling tot andere spellen waar de muziek niet real-time reageert op dagdelen of activiteiten, in dit geval kan het wel. Kalmerende melodieën strijken tijdens de verkenningstappen en gaan over in schilderachtige epische stukken tijdens gevechten of andere dramatische momenten. Hierdoor blijft de emotie gedurende het verhaal op de achtergrond en de diepte van de spelwereld op hetzelfde niveau. De kwaliteit van de muziek tilt vaak de scharen zelfs als de gameplay niet optimaal is. Men kan niet ontkennen dat er met het game erg veel aandacht is gebruikt en het resultaat mag er wezen.