6.5

Review: Sultan's Game

Verhaal:
Het verhaal plaatst je in een dodelijk spel van intriges en machtsstrijd. De dialogen zijn goed geschreven en je voelt echt de constante dreiging van de Sultan. Toch blijft het narratief soms oppervlakkig omdat je steeds door vergelijkbare scenario’s wordt geleid. De morele dilemma’s zijn interessant, maar herhalen zich te vaak in vergelijkbare contexten.

Graphics:
De illustraties zijn sfeervol en detaillistisch, en vangen de pracht en praal én de angstaanjagende sfeer van het paleis prima. Het gebrek aan animatie en beweging maakt de scènes echter statisch, waardoor de visuele beleving na verloop van tijd minder indruk maakt.

Besturing & Gameplay:
Het kaartmechanisme biedt in het begin een leuke strategische laag: je moet middelen managen en politieke keuzes afwegen. Al snel worden deze keuzes echter voorspelbaar en repetitief. De besturing is eenvoudig en toegankelijk, maar mist variatie en diepgang om de speler op de lange termijn betrokken te houden.

Gebieden:
De wereldopbouw komt sterk tot uiting in tekst en illustraties, maar je kunt eigenlijk alleen de besloten wereld van het hof ervaren. Er is weinig exploratie of vrijheid om buiten de vaste scenario’s te opereren. Het beperkt de beleving van het exotische universum dat het spel belooft.

Muziek:
De soundtrack met Midden-Oosterse invloeden versterkt de setting, maar herhaalt zich snel. In korte sessies werkt de muziek goed, maar bij langere speelsessies merk je al snel dat de variatie ontbreekt en de atmosfeer daardoor afneemt.